De Groene wandeling 4 3 september 2019

Ook lijnbussen hebben recht op rust en ontspanning.

De waarschijnlijk laatste etappe van De Groene wandeling moest vandaag worden afgelegd. Maar vooraleer hiermee kon worden aangevangen, moesten er een paar openbaar vervoerobstakels worden overwonnen. Dat begon al in de trein. Vroeg in Breda met de intercity direct om daar in de intercity plus naar Brussel te stappen. Een wisselstoring verscheen op de borden. Wachtend op het perron kwamen twee spoormensen op de reizigers af met de mededeling dat de trein niet in Breda kwam en we naar Roosendaal moesten om daar in te stappen. Dat zou een flinke vertraging betekenen. Het wonder geschiedde dat de trein hierna toch op het Bredase station verscheen.

Vanaf Brussel centraal metro 5 naar station Erasmus genomen, na de gebruikelijke ruzie met de kaartautomaat. Twee haltes verder was er een storing, die verder rijden belette. Dus terug naar Centraal en vandaar met de trein naar Midi. De bus naar Erasmus reed echter vandaag niet tussen 10 en 12 uur. Even verderop tram 81 genomen naar Marius Renard. Na vragen aan de bestuurder een halte voor het eindpunt uitgestapt en gaan lopen. Was nog een behoorlijk stuk. Na ongeveer een half uur een metrostation tegen gekomen en meegereden naar station Erasmus, mijn bestemming om de wandeling te vervolgen. Chaos met bouwputten en omleidingen zorgde er voor dat ik een half uur kwijt was met het zoeken naar de wandelroute.

Moe daarvan maar uiteindelijk blij dat ik had doorgezet, want een afwisselende wandeling volgde. Veelal in het groen, maar met vrijwel altijd zicht op de hoge bebouwing van Anderlecht. Brussel bleek ook tuinsteden te hebben. Frisse lucht! Ik passeerde op flinke afstand de bebouwing van het centrum met het Paleis van justitie en de pensioentoren bij Midi als ijkpunten.

Zoals vaak waren de contrasten tussen lelijk en mooi, groen en steen, groot. Sommige woningen vielen weer op door hun vormen, staat van onderhoud of anderszins. Dat alles heeft op mij een bijzondere aantrekkingskracht. Ik raak in en rond de Belgische hoofdstad niet snel uitgekeken. Zag ook een gebouw met daarin een gemeentelijke kindertuin (Duits: Kindergarten) oftewel kleuterschool.

Zo rond half twee een kleine supermarkt bezocht voor leeftocht en daarna op een bankje de levendige omgeving bekeken. Tevreden. Verderop ook nog een bankje van Koning Boudewijn gezien in het gelijknamige mooie park.

Jammer dat ik De Groene wandeling niet kon afronden. Met naar schatting nog zo'n 4 kilometer te gaan, gaf ik het op en nam in Jette bus 49 naar Midi. De lange bustocht bleek zeer de moeite waard om weer een ander beeld van de stad en haar inwoners te krijgen.

In Midi aangekomen in mezelf het verlangen ontwaard om naar en door het centrum te lopen. De laatste obligate plaatjes van het Manneke en de Markt moesten toch nog maar weer eens worden geschoten. En niet te vergeten de 'slaapplaats' van een dakloze.