Weer naar Aken. De nadruk op het eerste woord. Waar heb ik toch weer een zo lange treinreis voor over?

De oorzaak was een nieuwe wandeling van de NS. Over de Lousberg. Uitstappen in Aachen West. En dan na een stukje bebouwing het bos in en de heuvel op. 292 meter was de top. Van verre was de kantoortoren boven al zichtbaar. De beschrijving van de route kon beter, maar met de kaart en intuïtie (in die volgorde) alles gevonden, wat de beschrijving schreef. Aardig maar niet meer dan dat. Niet spectaculair of zo. Het weer werkte ook niet mee, maar goed, het was droog.

Via een aantal trappen afgedaald naar het centrum, waar onder het genot van bier eerstejaars studenten flauwe dingen deden. Samen in een grote zak staan en zo. Natuurlijk even binnengelopen bij die mooie modeltreinwinkel. Als ik er toch ben! Niets gekocht. Ik wacht kennelijk liever tot de gierende inflatie mijn laatste spaarcentjes verdampt in plaats van er nu van te genieten. Maar ja het kopen van iets geeft slechts tijdelijk genot. Beter is het iets te ervaren. De kans is groter dat je dat daar langer plezier van hebt en het kost geen kastruimte.

Nu ik deze wijze raad schrijf, moet ik iets bekennen. Was aardige spullen tegengekomen op Marktplaats. De verkoper woonde in Maastricht. Had de ijdele hoop dat ik met dit dagje uit ook een slag op hobbygebied kon slaan. Helaas niet. Maar ach, ik heb al zo veel, zo troostte ik mezelf.

Wel in een REWE supermarkt een mooi Duits brood gekocht en daar geniet ik een paar dagen van. Misschien wel langer dan van nog meer spullen voor de modeltrein. Overigens is nieuw materiaal volstrekt onbetaalbaar. Dat was het al, maar nu is het schaamteloos duur geworden.

De terugreis verliep gladjes. In mijn oren zongen Les compagnons de la chanson. Deze oude man blijft dat mooi vinden.

Foto's

of 2