Amsterdam 8 december 2020

De route.

Even weg. Weg van het druilerige Almere naar het druilerige Amsterdam. C.-moeheid sloeg toe. Brussel onbereikbaar en om nou naar Aken te gaan, is ook niet leuk meer in deze tijden. Met de bus naar de Brinkstraat in Amsterdam vlakbij Betondorp, waar J.C. ooit de zoon van god was.

Door Middenmeer thans grotendeels bebouwd, maar herinneringen aan het Ajaxverleden zijn er nog. Bijvoorbeeld op de tweede foto. Toen ik even later een brug met de naam Johnny Rep er op fotografeerde, vertelde een voorbijganger me dat er later ook een Rinus Michelsbrug is gekomen een eindje terug. Ze waren hem vergeten. De voetballers kregen een brug- en geen straatnaam. Daarvoor moet je dood zijn. Vervuld van dit nieuws liep ik verder om bij het station Science Park onder het spoor door te gaan. Heel veel universiteit en dergelijke is daarachter verrezen.

Bij het Flevobad werd het tramspoor onder handen genomen. Een stuk door het gelijknamige park en dan via de Amsterdamsebrug noordwaarts, het Amsterdam-Rijnkanaal over. Na de brug direct over een dijkje langs het water, resten van georganiseerde chaos gezien en een groot bouwterrein aan de rechterhand. De Oranjesluizen over, wel na een kwartiertje wachten, maar ja sluizen zijn er voor schepen en niet voor wandelaars.

In Schellingwoude linksaf gegaan richting Nieuwendam. Even het Purmerplein bekeken en de schoonheid van de woningen in die buurt. Langs het metrostation, maar wel dapper blijven wandelen langs het Noordhollandsch Kanaal tot de bekende pont tegenover het centraal station.

12 km en voelde de heupen, maar verder veel beter dan bij het vertrek uit Almere.