Baflo 8 september 2020

Treintje in de polder.

Een ANWB-rondwandeling (ik word een dagje ouder) van 18 km. Baflo is een klein plaatsje in Groningen, even voorbij Winsum, dit jaar het mooiste dorp volgens sommigen.

Op het perronbord stond 9.02 uur Leeuwarden als bestemming. Dus ik stapte in de net aangekomen trein en zag wat later een reiziger op het perron gebaren naar me maken. Het bleek dat de bestemming op het bord was gewijzigd. De deuren wilden niet meer open en de trein vertrok met mij en een dame als enige passagiers richting een opstelblok. Op het perron aan de overzijde was inmiddels de trein naar Leeuwarden gearriveerd. De machinist van onze trein vertelde dat we over een kwartiertje weer terug op station Almere zouden zijn. Een half uur vertraging, maar de tijd werd gekort door een gesprek met de – naar later bleek Vietnamese - dame Yen, die Nederlands aan het leren was. Ik pakte mijn rugzak en we benoemden dingen daaruit. Zo leuk converserend was Zwolle snel bereikt, waarna ik alleen verder reisde naar Groningen. Het station aldaar wordt verbouwd, waarom ook niet?

In Baflo aangekomen snel het eerste routepaaltje ontdekt. En daarna, in de miezer- en motregen de bebouwde kom verlaten om te wandelen tussen verlaten velden met af en toe een klein dorpje. Toch heerlijk, die vrijheid te voelen! Wel oppassen voor landbouwvoertuigen.

Langs Saaxumhuizen en wat later Den Andel. De aanwezigheid van Saabs en posters met 'kunst' voor de ramen van woningen deden vermoeden dat hier westerlingen waren neergestreken.

In de buurt van Warffum kon ik een paar keer geen paaltje of sticker van de route vinden. Maar gelukkig bracht de summiere kaart uitkomst en ik liep door het natte gras om de Avikofabriek heen om uiteindelijk via een klaphek op een heuvelachtig weiland met schapen te komen. Een schaap stond eenzaam buiten de omheining tussen de bosjes. Ik liep terug en hield het hekje voor hem of haar open, ondertussen de andere schapen in het weiland houdend door te zwaaien met mijn routebeschrijving. En zo waar, het verdwaalde schaap kwam naar mij en liep door het hek naar de kudde. Een dankbaar geblaat werd mijn deel. For I did something good, dacht ik.

Vanaf Warffum door een stuk bos langs de spoorlijn gelopen. Geen sterveling te zien op het smalle paadje in die groene nattigheid. Later in Breed een mooi wit kerkje binnengegaan en een praatje met de organist gemaakt. De zon begon door te breken.

Toen via Rasquert naar Baflo, waar ik bij de kassa in de Sparsupermarkt het verschil in tempo tussen het westen en noorden ervoer.

Even rustig wildgeplast bij het station en toen in het treintje terug naar de stad Groningen, waar ijverige spoormedewerkers vervoerbewijzen controleerden. Moe maar voldaan thuis gekomen.

Foto's