België I 18 april 2015

Zoals de klok aangeeft, al vroeg op het station. In Amsterdam een blik geworpen op het Victoriahotel. Beneden onder de 'OR' van Victoria is een klein huisje te zien. De eigenaar wilde niet verkopen en het hotel is er omheen gebouwd. Wordt beschreven in “Publieke werken” van Thomas Rosenboom.

De reis zou vandaag naar België gaan. Maar eerst met Kruidvatkaartjes naar Maastricht.

We vertrokken stipt op tijd uit A'dam. Eerst nog even langs de Kiosk in een andere gang. De eerste Kiosk ging later open en had nog geen croissants. We wilden natuurlijk wel onze voordeelbonnen gebruiken. Slaven van de consumptiemaatschappij die we zijn.

Onderweg in Den Bosch fluks de trein uit om deze foto te maken van dit langzamerhand van de rails verdwijnend treintype.

De TEC bus bracht ons van Maastricht naar Tongeren. De chauffeur kende het Euregiokaartje niet, maar we mochten wel mee. Landschap tussen Maastricht en Tongeren in heuvelachtiger dan ik dacht.

Onderweg een Duivenlokaal gespot. Er naast een café. Beide stonden te koop. Het had kennelijk geen toekomst. De gebouwen zien er al wat Belgisch uit,10 minuten over de grens.

In Tongeren een wat suffe winkelstraat. Het ergste was het verplicht moeten aanhoren van muziek uit in de straat opgehangen luidsprekers. Wie verzint dat toch? Gelukkig een mooie bakkerij gevonden, waar al vele bestellingen klaarstonden.

Er werd ook koffie verkocht en taartjes. En er was een toilet, ook nooit weg, zeikerd die ik ben.

Tongeren zou de oudste stad van België zijn. Dus op zoek naar restanten van muren. Her en der nog herinneringen aan Romeinen, die hier ooit ook ronddwaalden. Jammer Hans, dat die lantaarnpaal onthoofd is. Kun je niet beter fotograferen?

Veel kerken hebben een stompe toren. Onderweg in de trein die van Zaltbommel gezien maar Tongeren heeft er ook een.

Tongeren kent ook een boven- en een benedenstad. Daar zit een behoorlijk verschil in hoogte tussen, zoals de foto uiterst rechts laat zien.

We liepen van boven naar beneden en keken nog eenmaal achterom. De kerk leek ons uit te lachen, maar dat doen ze wel vaker (vrij naar Fons Jansen, wie kent hem nog?).

Water en een stenen wal met een onvermijdelijk begijnenklooster met museum. De Begijnen zelf waren overigens al weer een tijdje weg. Een deel scheen te worden gebruikt als jeugdherberg.

Eenden. Zo gewoon en zo vreedzaam. Niet altijd, zo constateerde ik vandaag tijdens een wandeling in de pauze.

Er waren kennelijk ook arme Begijnen, afgaande op het straatnaambord. Zielig of geen geld of allebei? België is een overwegend katholiek land (geweest?).

Wat is er toch veel te zien! Kijk eens omhoog naar deze bloemenpracht. Of anders naar dit richtingaanwijsbord.

Belangrijk is dat de weg naar het station ook staat aangegeven. Na een kleine anderhalf uur was het wel weer mooi geweest in Tongeren. We zijn nu eenmaal geen museumbezoekers.

Nog even een stukje van de muur gelopen (er boven dus) en langs een etalage met een fiets. Tassen, zadel en handvatten waren bedrukt met foto's.

Een nog niet zo oud gebouw tegenover het station. Let op de details op het dak, versieringen boven op een rechtlijnig geheel.

De foto rechts is de trein naar Luik. Daarvoor twee goederentreinen gemist. Niet om mee te rijden, maar om te fotograferen. En één was een 28xx loc. Spijtig!

Het 'huppeldepup' paleis. Moet eens opzoeken wat precies in dit gebouw huist. Verbaas me weer wat een relatief eenvoudige camera allemaal kan. En daarmee bedoel ik het wapen dichterbij halen.

Uiteraard twee stoere leeuwen, een kroon en wat zwaarden. Ook de staarten van de leeuwen mogen er zijn. En het Latijn!

Brood is belangrijk. Het mag ook decoratief zijn in alle eenvoud, zoals in deze winkeletalage. Ik geloof dat een broodje 2 euro kostte, maar dan heb je ook wat.

De foto uiterst rechts laat een blauwe lucht zien, maar ook een grote vogel, zo ontdekte ik thuis.

De trap op de foto links leidt naar de Citadelle. Daar achter is ook het hospitaal. Van bovenaf heb je een mooi uitzicht over de stad, maar eerst heb je pijnlijke knieën door het klimmen. De mensen beneden aarzelen kennelijk. Wel of niet naar boven? Maar wij hadden dat ooit al eens volbracht en hoefden niet meer zo nodig.

Menselijke behoeften zijn ons echter niet vreemd. Rechts de binnenzijde van de deur van een herentoilet in een etablissement. Of je de deur wilt sluiten, staat er te lezen.

Luik heeft een behoorlijk grote oude stad. Hiernaast een steegje, waar het 's avonds gebeurt. Wat dat ik verklap ik niet, maar het heeft met mensen, drank, eten en misschien ook wel met ergens anders willen zijn te maken. Zo zie ik het althans.

Door een paar straatjes verlieten we het centrum. De weg naar het station Liege-Guillemins was echter nog vrij lang. Gelukkig ontwaarden we een bushalte. Toen even wachten en daar kwam de bus.

Bij de bushalte hoorden we af en toe een vreemd ratelend geluid. Dat bleek van de zuil naast de halte komen, waar de reclames ronddraaiden. Bij het wegrijden zagen we dat pal achter het bushokje een mooi park was, waar de zon volop scheen. Volgende keer beter.

Op het station aangekomen bleek de trein naar Maastricht zojuist vertrokken. Gelukkig zag ik een bus naar Visé. Onderweg was er controle van de plaatsbewijzen. De drie functionarissen hiernaast gingen aan het werk. De linker kon maar niet geloven, dat we een geldig kaartje hadden. Na twee keer z'n collega's te hebben geraadpleegd, kregen we het zonder commentaar terug.

Het plaatje rechts behoeft geen commentaar.

In een snuisterijenwinkel annex galerie zagen we de voorwerpen aan de linkerkant. Leuk dat er ook nog zulke zaakjes in winkelstraten voorkomen. Hierboven een wel heel groot reuzenrad.

Links een detail van het rad. De huzaar? ernaast op een edele viervoeter hoort eigenlijk niet bij het rad en toch past het bij elkaar in de attractiewereld.

We waren op zoek naar iets voor thuis. En dat moest eetbaar zijn, dus taart en brood. Een bakker konden we niet ontdekken, maar wel een Carrefour. Toen we deze weer verlieten, ontdekten we een bakkerij pal er naast. Daar werd alsnog taart gekocht.

Na enige tijd wachten op het perron kwam dan de trein, die er 18 minuten over had gedaan om uit Luik te komen. Er moest wel geklommen worden om binnen te geraken.

Hierboven het interieur van de eerste klas. Nog mooi gestoffeerd.

Terug in Maastricht.

En in Amsterdam CS. Het avondt.....

En weer thuis de herinnering.