Bergen op Zoom 2 juli 2020

Rustiek landschap.

Een dagje met de trein en wandelen. Het mocht weer. Mijn oog viel op Bergen op Zoom. Veel goeds over gelezen en ik herinnerde me niet er ooit geweest te zijn. Bleek een leuke plaats met een merendeels fraai oud en gezellig centrum en een mooi modern station dat er goed bij paste. Om 8.45 uur stapte ik er uit.

Een fraai etablissement tegenover het station. De decoratieve uitstalling binnen van oude koffers deed mijn reizigershart sneller kloppen. De beschrijving van de NS wandeling vermeldde echter om aan de oostzijde van het station te starten. Dat ging dus even mis, ik nam de centrumzijde. Gelukkig snel mijn dwaling ingezien.

De route voerde me door een armoediger deel van de stad. Wat oudere woningen, maar sommige toch met een opmerkelijk uiterlijk. Het Bravisziekenhuis gepasseerd en even later in het groen beland. Dat groen verraste me, ik wist niet dat er zo veel bos in de buurt was. Goed oplettend en ook intuïtief zonder verdwalen de 18 km lange wandeling uitgelopen. Hier en daar moeizaam over zandpaden met hoogteverschillen. Hoogtepunt van de tocht was het terrein van het voormalig Fort de Roovere. Dat is toegankelijk door een loopgraafbrug d.w.z. aan weerszijden van het pad muren die het water tegenhouden. Op het terrein is een houten uitzichttoren gebouwd en er bevindt zich een restaurantje. De door medewandelaarsters voorspelde regen bleef niet uit. Gelukkig liep ik vaak onder bomen en ben ik niet van suikergoed.

Wat later marcheerde ik weer de bebouwing van BoZ binnen. Vroeger was een markies hier de baas en een restant van die tijd is de Markiezenhof. Ik mocht daar zonder reservering de begane grond bekijken. In Bergen op Zoom woonden vroeger veel kermisklanten en een herinnering daaraan is het kermismuseum op de eerste etage van de Markiezenhof. Dat bewaar ik voor een later bezoek.

In het centrum een mooi marktplein met volop terrasjes. Een rondje gelopen en verse mondkapjes gekocht. Van een oude was het elastiekje kapot gegaan. Iets verderop werd het voormalige V&D gebouw aangepakt. Dat gaf een wat trieste aanblik.

In Roosendaal stond de stoptrein naar Antwerpen gereed. Tja.

De terugtocht per trein verliep niet zonder problemen. Iets voorbij Diemen-Zuid werd gestopt en medegedeeld dat de Flevolijn grote problemen kende en de trein om zou keren om als intercity naar Den Haag te gaan. En inderdaad, de machinist stapte uit om langs het spoor naar de andere kant van de trein te lopen. Gelukkig werd nog even gestopt in Duivendrecht. Ik besloot daar de trein naar Amersfoort te nemen om vandaar via Zwolle naar Almere te reizen. Ruim twee uur later dan de bedoeling was, thuis. Maar wel een mooie dag geweest.