Brugge 14 augustus 2018

Bootjes in Brugge.

Uit armoede naar Brugge. Wist niet dat dat kon. Maar slechts de weersvoorspelling leidde me naar dit stadje. Daar was de meeste kans op zon en voor mij persoonlijk dus een zonnig gemoed. De trein naar Vlissingen met een overstap in Leiden. De vertraging van 10 minuten werd ingehaald in Roosendaal. Dan altijd leuk, een boottochtje naar Breskens, waar de bus gereed stond. De ene keer van Connexxion en de andere keer van De Lijn. De een accepteert alleen de betaalpas en de ander alleen chartaal geld. Ik was gelukkig van beide voorzien. Langs Oostburg en Sluis naar Brugge. Moet ook nog een keer naar Retranchement. Het onbekende van het plaatsje en een vermoeden van verlaten romantiek aldaar trekt me. Het landschap van Zeeuws-Vlaanderen is overigens niet bijzonder fraai. Er zijn voorzover mij bekend geen hoogtepunten, hoewel de Hedwigepolder die binnenkort tot mijn verdriet onder water wordt gezet, mooi te noemen valt.

In Brugge was eigenlijk alles nog hetzelfde sinds mijn vorige bezoek. Op het plein 't Zand na. Dat was opnieuw betegeld en de opening zou zaterdag feestelijk worden gevierd. Heel veel bezoekers in het openluchtmuseum dat het centrum van Brugge feitelijk is. Chocolade en bier en hier en daar wat kant. Dat is er te koop. Blijft oppassen voor auto's in de smalle straatjes. Leuk blijven de bootjes, die kleiner zijn dan in Amsterdam en in files door de wateren varen. De reis was vandaag echter leuker dan de bestemming. Dus na een uurtje rondgelopen te hebben en toch weer wat plaatjes te hebben gemaakt, de bus terug. Vlaams bestaat echt. Ik hoorde een dialoog aan in plaatselijk dialect tussen een moeder en een (schoon-)dochter. De hond Samson sprak in vergelijking hiermede algemeen beschaafd Vlaams. Vlamingen vinden overigens dat ze Nederlands spreken en geen Vlaams. De boot bleek vol en de volgende defect. Daar stonden de reizigers dan. Gelukkig kon na enig wachten achter hekwerken de overtocht alsnog worden gemaakt. Op een holletje naar de trein, want ja een half uur wachten vind ik bezwaarlijk. Mijn drukke agenda laat dat trouwens niet toe. Terug in Flevoland weer het gevoel dat de wereld groter is dan Almere. Maar eigenlijk hoef je daarvoor slechts de Hollandse brug over te steken.