Op maandag vertrokken naar Duisburg. Kwam door een voordelige hotelaanbieding, maar ook door nieuwsgierigheid. Wilde weten wat er zich iets verderop van het station bevond. Duisburg kwam zwaar gehavend uit de tweede wereldoorlog. Dat geldt voor veel Duitse steden. Mijn hotel was in de buurt van het station, maar ook vlak bij het centrum. Dat centrum oogde modern. Iets daarbuiten vooral rommelig en niet echt fraai. Kennelijk was er veel abgerissen oder bombardiert.

Via Venlo en Viersen naar D. Later wat regen. Prima hotelkamer. Met de tram naar Mülheim. Een halte voor het eindpunt uitgestapt en gelopen naar het station. Geen inspirerend stadscentrum, maar daar kwam ik ook niet voor. Terug met dezelfde tramlijn.

In Duisburg was vlak bij mijn hotel een groot winkelcentrum met een Aldi. Voor de lezers die het nog niet weten: I travel light en dat betekent niet alleen weinig bagage, maar ook weinig uitgeven. Dus geen dure horeca. Een maaltijdsalade gekocht en blij met het koelkastje op mijn kamer. Konden ook wat drankjes in. De komende dagen zou ik nog drie keer dineren met zo'n salade. Eén keer bestond het diner uit een blikje haring in erwten/groentesaus en brood. Zorgde steeds voor een tevreden gevulde maag. De lunch bestond meestal uit een een of twee broodjes zonder beleg. Het ontbijt was alle dagen zeer overvloedig, dus ik had weinig nodig.

Tijdens een avondwandeling kwam ik langs een klein modeltreinzaakje. Kan geen toeval zijn, iemand of iets moest mij daar heen geleid hebben. Een deel van mijn thuis afgedrukte wandeling gevolgd. Kwam langs de binnenhaven en het Rathaus. Kerk met een toren zonder spits er naast. De Russen doen hun best Oekraïne te verwoesten en de geallieerden deden hetzelfde in Duitsland tachtig jaar geleden. Oorlog blijft iets afschuwelijks.

Dinsdag met de trein naar Koblenz. Doel was Lahnstein nog een keer te bezoeken. Ik had daar ooit prettig vakantie gevierd. Ik arriveerde in Niederlahnstein en liep vandaar naar Oberlahnstein. Een bus bij de Nettorama bracht me naar de top van de berg. Ik stapte uit de bij de Klinik. In het parkje bij de Klinik waren de meeste vijvers drooggelegd. Waren de vissen alcoholverslaafden? Ik wilde nog even kijken in het hotel. Was alles nog steeds zo versleten? In de ontbijtzaal was de vieze vloerbedekking gelukkig vervangen door iets wat makkelijk schoon te houden was. Mijn flesje water gevuld en fluks door naar buiten om mijn wandeling terug te beginnen. Gelopen langs het Freibad (staat het voortbestaan van op het spel, zo meende ik uit verkiezingsposters te begrijpen, jammer) naar de Burg Laneck. Ik kende een paadje dat mij vandaar naar beneden bracht tot bij een bushalte in de buurt van de brug over de Lahn. Een vrouw vertelde me daar over het meisje dat kunstschilderes was en een een schilderij wilde maken vanaf de toren. Eenmaal boven stortte de trap onder haar in. Zij kon niet meer naar beneden en riep wanhopig en zwaaiend de schippers op de Rijn aan. Die begrepen haar hulpvraag niet en dachten dat zij naar hen zwaaide. Uiteindelijk stierf zij een hongerdood. Hoe tragisch kan een leven eindigen?

Al mijmerend nam ik dit tot nadenken stemmende verhaal tot mij. Gelukkig kwam de verlate bus er aan, die me in de wekelijkheid weer naar Koblenz Hbf bracht.

Op het station toch gekozen voor dezelfde Rijnroute als de heenweg. Niet tussentijds uitgestapt maar gewoon netjes op Duisburg Hbf uitgestapt. Wat te eten gekocht en even gekeken naar een paar nieuwe wandelschoenen. Best prijzig, dus nog even over denken.

Woensdag een echte tram- en busdag. Met de tram naar Düsseldorf. Een paar haltes verder dan het Hbf uitgestapt en terug met een bus naar het station om daar de tram naar Krefeld te nemen. Twee of drie haltes voor het eind uitgestapt en gaan lopen naar het centrum. Zo'n 3 km verderop de tram naar Uerdingen genomen en een halte verder van het hotel waar ik een paar keer logeerde, uitgestapt. Terug via de Sprödelplatz waar een circus zijn tent had opgezet, naar het Hbf gelopen. Een beetje teveel zelfvertrouwen, want ik liep verkeerd. Toch nog de bus naar Kamp-Lintfort gehaald. Ging een keer per uur. Mooie lange rit. Ik had in Duisburg gezien dat er ook een busverbinding met die plaats was. Dus in Kamp-Lintfort, na het plantsoen bewaterd te hebben, met een andere bus verder naar Duisburg.

Wat later met een volle tram naar Ruhrort. Bleek een best wel oud en groot stadsdeel buiten het centrum te zijn. Onder de indruk van het geziene terug naar de König Heinrich Platz, waar mijn hotel dichtbij was. 's Avonds nog een tram genomen naar Dinslaken. Mooie lange rit onder meer langs het Landschaftpark. De trein terug reed niet, dus met dezelfde tramlijn terug.

De volgende dag naar Hamm om het Maximilianpark te bekijken. In het Ruhrgebied waren ooit veel kolenmijnen (Zechen). In dat park is een kolenwasserij, vraag me niet wat het doel daarvan is, bewaard gebleven en door een kunstenmaker voorzien van de kop van een olifant. Een lift brengt je naar die kop, vanwaar je een mooi uitzicht op de omgeving hebt. De busrit naar het park duurde overigens iets van drie kwartier. We deden denken alle wijken van Hamm aan. Het park is mooi, maar niet uitzonderlijk mooi. Leuk vooral voor schoolklassen. Heel Duitsland wordt opgejut om het voetbaltoernooi te vieren, Zo ook in de kop van de olifant.

Met een snellere bus terug naar het Hbf. Wilde nog door naar Bielefeld, Maar allerlei narigheid op het spoor deed me besluiten dit niet te doen. Met de trein naar Essen-Altenessen en vandaar per tram naar het Rathaus. Ik dacht dat ik vandaar de route naar het Hbf wel wist. Nee dus. Maar god heeft een plan met me en ik kwam op mijn dwaaltocht langs een leuke modeltreinwinkel.

In Duisburg bleek mijn hotelkamer nog niet gedaan. Aan de uiterst dienstbare schoonmaker gevraagd om een paar handdoeken en dan mocht mijn kamer worden overgeslagen. Keine Service? Nein, maar ik kreeg naast handdoeken wel een toiletrol extra mee. Was warm en voelde me bezweet. Kreeg ik in de herfst/winter van mijn leven last van opvliegers?

's Avond het tweede deel van de Duisburgwandeling gemaakt. Verrassend in veel opzichten. Langs de Dellplatz waar het er heel cultureel aan toeging. Iets met de Rheingold of zo. Kinderen die rondjes over het plein fietsten en een operazangeres en aan het begin de onvermijdelijke trommelaars, waarbij ook kreten geslaakt werden. Kunst wordt me al gauw te veel. Wat verder langs mooie statige huizen naar de Charlottenstrasse. Begreep eerst niet waarom de route daarna weer terug ging, Later wel, naast de Stadtswerke was een rosse buurt. Ook een heel flatgebouw bleek omgetoverd in bordelen.

Vrijdag de veertiende. Per trein via Gütersloh naar Bielefeld. De Alte Markt bekeken en daarna het kasteel Sparrenburg bezocht. Bielefeld is heuvelachtig en het begin van het Teutoburgerwald. Van het kasteel, waar volop getrouwd werd, naar beneden en een tram gevonden naar het Hbf. Op de terugweg naar Duisburg uitgestapt in Dortmund, Het voetbalgebeuren eiste ook daar aller aandacht op. Had eerder al een paar Schotse supporters gezien in hun rokjes. Vanaf het station leidde een groene loper naar het stadion, waar ook enkele wedstrijden zouden worden gespeeld. Een stukje over het groen gewandeld en toen terug naar de trein. In Oberhausen uitgestapt. De Museumbahnsteig op het station bekeken en een plattegrond bij de VVV gehaald. Moet nog een keer terug daarheen, ook om het industriemuseum te bekijken. Ben bevoorrecht besefte ik me. Had 's morgens terwijl het regende een man in een doorweekte slaapzak voor het station van Duisburg zien liggen. Veel ellende ook in Duitsland.

's Avonds omdat het kon! nog even tram 903 naar Hüttenheim genomen. Duitsland is op sommige plaatsen ongelooflijk Turks/Arabisch geworden. Had dat al eerder in Marxlo gemerkt. Lijkt een gemeenschap binnen een gemeenschap.

Zaterdag per vertraagde trein naar Arnhem. Het was de eerste dag dat er weer treinen reden naar Emmerich. Het spoor wordt verbeterd en dat gaat nog wel even duren. Tijdje gesproken met een dame die Haarlem prachtig vond. Weer ondervonden hoe ingewikkeld het OV in Nederland is in vergelijking met het gemak van het Deutschlandticket. In Arnhem de trein naar Schiphol genomen en in Bijlmer eruit uitgestapt. Bus 330 bracht me weer akelig dicht bij A.

Leukste is toch, vind ik, om gewoon lukraak op een bus of tram te stappen en te kijken waar je dan belandt. Gewoon tussen de mensen in de wijken buiten centrum. Denk dat dat een beter beeld geeft van een land en bevolking dan de tips te volgen in de boekjes met toeristische hoogtepunten. De foto's zijn dan ook niet alleen van mooie dingen, ook lelijke zijn opgenomen. Wel zijn er veel te veel foto's van trams en treinen. Maar liefhebbers hiervan kunnen daar niet genoeg van krijgen....... En dan te bedenken dat ik er veel meer heb gemaakt, dan op deze site te zien zijn.

Foto's

of 6