Eindhoven 11 januari 2018

IJsvogels dus.

Het wordt eentonig. Weer een treinkaartje dat nog maar een paar dagen geldig was. In alle vroegte dus op weg. Het zou mistig kunnen zijn. Dat viel mee. Het doel was Eindhoven.

Volgens een wandelingsrelaas op internet was het riviertje de Dommel de moeite waard. Geen stadswandeling dus, maar al snel het groengrauwe buitengebied in. Dat was modderig. Bagger hier en daar. Arme Nike's!

Wandelen in dit jaargetijde betekent ook dat het pas laat licht wordt. Amsterdam Zuid was nog in duisternis gehuld en ook om 8.15 uur in Eindhoven was het nog behoorlijk donker.

De route van internet bleek onnavolgbaar. Dus zelf maar een route bedacht. Gewoon zo veel mogelijk lopen naar het zuiden, dus van het station af. En dan kom je toch in leuke gebieden. Bij de Genneper watermolen bijvoorbeeld. Voor het eerst in mijn bestaan een ijsvogel gezien. Zelfs twee keer. Helaas niet op de gevoelige plaat kunnen vastleggen.

Een eind verder in het Ton Smitspark stond op een bord dat het goed was dat ik er was geweest. Bij binnenkomst las ik op een prullenbak dat het fijn is dat ik er ben. Wat moeten we in dit land toch met al die kreten? Doet een beetje denken aan “bedankt voor uw begrip” bij werkzaamheden aan de weg. Ook nutteloos. De gemeente XXX heet u welkom! is er ook zo een.

Eindhoven ligt in Nederland en er worden dus klompen verkocht. Een kapperswinkel had een etalage met oude Philips apparaten. De ijsbaan in het centrum werd afgebroken. Er gebeurde daar van alles en ik kon mij dan ook ternauwernood losrukken uit die boeiende omgeving.

Om ongeveer half twaalf de trein genomen naar Den Bosch en vandaar naar Zwolle. Wilde eigenlijk in Oss uitstappen, was nog nooit in dat SP paradijs geweest. Te moe daarvoor. Lekker blijven zitten en in de verte de Unoxfabriek gezien.

De zon begon door te breken en in Zwolle was het mooi weer. Zwolle is een aardige stad. Een rondje gemaakt. Helaas hanteerde de kapster uitgerekend vandaag de schaar niet. Ik blijf dus nog even een Beatle. Een paar meisjes waren aan de slag met een filmcamera met op de achtergrond een mooi oud stedelijk decor. Ik liep langs een vestiging van Humprey's en werd getroffen door gebundelde schemerlampjes voor de ramen.

Gauw door naar Lelystad. Kon de verleiding niet weerstaan om uit te stappen. Even rondgelopen. Tja. Er is alles en tegelijk niks daar in dat centrum. Helaas. Wat later vanaf het spoor toonde de Oostvaardersplassen hier en daar in de mist een eenzaam hert. En dat was geen spiegelbeeld.

Terug naar Reizen