Elden 20 en 21 augustus 2020

Radio Kootwijk

Na de lange tocht vorige week rond het Markermeer was het fietsvirus nog niet verslagen. Integendeel, het veroorzaakte een hevig verlangen naar meer kilometers. Het moest richting Veluwe gaan. Apeldoorn o.i.d. en een overnachting met “Vrienden op de fiets”. Twee dagen dus. Het werd Elden in de gemeente Arnhem.

Om ongeveer 8 uur vertrokken om het meest saaie, want me zo bekende traject in het open landschap van Flevoland af te leggen. Bewolkt en matige wind tegen. Dapper doorgezet om bij Nijkerk in Gelderland te belanden. Het ging vandaar via de Oude Nijkerkerweg langs Krachtighuizen naar Garderen. Veluwser kan het niet. Maar het werd nog erger, want na een stoffig Zandsculpturenfestijn even voor Stroe, bereikte ik Kootwijk. Er moest natuurlijk even worden gestopt bij het voormalige zendstation Radio Kootwijk, prachtig gelegen in een wijds landschap.

De heide was paars gekleurd en de eerste eikels vielen. In Hoenderloo even de Spar bezocht en op een bankje in de schaduw plaats genomen. Nu en dan wat regendruppels waren mijn deel, maar de hoeveelheid viel gelukkig mee.

Langs het vliegveld Deelen, waar een aan de buitenzijde te zien verwaarloosd museum bij hoort en het veteranenlandgoed Vrijland. Verderop oefenden de Rode Baretten en opnieuw door een schitterend heidegebied, kwam Arnhem in zicht,

Langs het Openluchtmuseum waar ik nog net een trammetje zag rijden. Dan de drukte van de stad. De Velperweg, waar het karakteristieke stationnetje bij de Steenweg onder handen werd genomen. Natuurlijk even langs de mooie winkel van Wentink. Niet naar binnen gegaan, dorst mijn fiets met bagage in die wat morsige buurt niet onbeheerd te laten. Langs Musis Sacrum en de binnenstad naar beneden, waar de Rijn nog steeds stroomde. De John Frostbrug over om in Arnhem zuid te belanden. Ik moest in de buurt van het Gelredome zijn. Even de kermis bekeken van een afstand. De toegang was onderhevig een allerlei c. maatregelen.

Ik wist dat Elden een dorpje was, dat de vorige eeuw was ondergesneeuwd door Arnhemse vlokken. Een kerktorentje in de verte wees me de weg. Behalve een paar eet- en drinkgelegenheden bleek alle middenstand vertrokken uit het dorp. En ik was naarstig op zoek naar een supermarkt. Navraag leerde dat er een was op een paar kilometer afstand. Na eerst een Jumbo Golf te hebben gezien, waar dus alleen golfsportbenodigdheden te koop waren, nog iets verder een echte olifant ontdekt.

Op naar mijn logeeradres, waar ik zeer hartelijk werd ontvangen. Een mooie kamer en een douche en belangrijk, het was er kraakhelder. Bleek een voorts een heel leuk huis te zijn, opnieuw opgetrokken na de tweede wereldoorlog, met een mooie tuin.

Na me zoals dat zo mooi heet, wat gefatsoeneerd te hebben, gaan wandelen naar Kronenburg, een wijk bestaande uit hoogbouw met een groot overdekt winkelcentrum. Het contrast met het landelijke Elden kon niet groter en dat op zo korte afstand. Op een bankje gedineerd met een maaltijdsalade en een witbiertje van de Aldi. Life can be so sweet. Na enig dwalen de weg naar mijn slaapplaats gevonden.

De volgende dag begon regenachtig met wat wind uit het zuiden. Een prima ontbijt gekregen en op de pedalen. Nu via een andere minder heuvelige route. Over de dijk naar Driel waar een pontveer regelmatig de Rijn overstak. Besloot echter door te rijden. De stuw gezien en een tijdje later via een trap naar de A12 en de rivier overgestoken.

Door en om Ede heen om via Renswoude richting Amersfoort te kiezen. In Achterveld even gestopt in verband de broodnodige aanvulling van het rantsoen. Amersfoort bleek een lastig te nemen hindernis. Ik wilde zo snel mogelijk naar Soest, maar heb ongewild bijna de hele stad gezien. Op het laatst een lange steile laan, die mij noodzaakte tot afstappen en een stukje wandelen.

Een mooie route naar Soest en Baarn volgde. Langs de Torenlaan en de Naald van Waterloo. Ik gunde mij echter geen tijd om af te stappen en deze goed te bekijken. De hitte en de vermoeidheid begonnen toe te slaan. Via de theetuin van Eemnes naar de Stichtse brug en via het bedrijfsterrein langs de Hoge Vaart huiswaarts.

Bij elkaar in twee dagen een dikke 180 kilometer. Een prachtige ervaring, die smaakt naar meer.