Kampen 3 januari 2019

Onderweg werd ik door deze dames uitgenodigd om een (hooi)vorkje mee te prikken.

Bij toeval op oudejaarsdag in de binnenstad van Kampen beland. Leuke plaats vond ik en omdat zoals gebruikelijk een treinkaartje de uiterste houdbaarheidsdatum naderde vandaag er naar toe. Maar er moest ook gewandeld worden buiten Kampen. Op internet een groene wisselwandeling gevonden. Nr. 262 bracht me een leuke route door de stad en daarnaast een mooie tocht langs de IJssel richting Wilsum en terug via IJsselmuiden, dat tegenover Kampen aan de andere kant van de rivier bleek te liggen. Bij elkaar 15 km, het extraatje van 3 km naar Wilsum meegerekend. De routebeschrijving was uitstekend, dat is wel eens anders.

Wat kan een mens toch binnen korte tijd in een heel andere omgeving verkeren. Binnen een uur vanuit Almere in het centrum van een mooi, oude stadje met historie en volop kerkelijke zaken. Grootsteedse allure was er ook, een theologische universiteit en een stadsgehoorzaal om maar wat te noemen.

In Kampen vanaf het (kop)station de IJssel overgestoken en direct in het centrum beland. Via een leuke route met stedelijk schoon onder twee stadspoorten doorgelopen en langs wat industrie na een goede 20 minuten de rivier weer bereikt. Ook in Kampen wonen autoliefhebbers, zo merkte ik.

Weer naar de andere kant via een hoge brug en over wat de routebeschrijving een mountainbikepad noemde. En dan lopen over een grasdijk langs de rivier, weidsheid alom en in de verte het torentje van Wilsum, dat ooit zelfs stadsrechten had, zo las ik op een informatiebord. Heerlijk alleen, vrij door de uiterwaarden, waar ook reeën zouden leven. Riet, klaphekjes en gras, maar goed te lopen. Merendeels droog en tijdens de spaarzame zon zelfs een beetje warm.

De kruidenier in Wilsum bleek inmiddels voorgoed gesloten. Behalve de kerk, waren er spaarzaam wat woningen. Wel mooi en vrijstaand en …... Tja.

Over asfaltwegen naar IJsselmuiden, onderweg toegeblaft door erfhonden, die dat gelukkig bleven. Was verbaasd hoe snel in mijn beleving de tocht volbracht was. Bleek achteraf toch nog zo'n drieënhalf uur te zijn. Moeiteloos doorgekomen.

Op het eind bij een Plusbezoek toen ik 1,69 afrekende voor 4 broodjes en een halve liter karnemelk zei de caissière tegen me: U krijgt nog een Pluspunt. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen en toen kon mijn dag helemaal niet meer stuk.

Bijna rennend de Blauwtrein (wat een mooi interieur!) van 13.32 uur gehaald, die even later inderdaad zonder te stoppen voorbij het Zwolse station Stadshagen reed.

In Zwolle opnieuw haast om de trein van 13.47 uur naar Den Haag te halen. Dat rare in- en uitchecken bij het overstappen naar een andere vervoerder helpt niet mee om comfortabel te reizen.

Als ik mijn werkcarrière over mocht doen, zou ik wel chief storyteller officer bij de NS willen worden ............