Lahnstein 11 t/m 18 juli 2022

Langs de weg van Oberlahnstein naar hotel.

Echt vakantiegevoel dit jaar nog niet gehad. De gedachte alleen al aan Schiphol, deed me huiveren. Maar wilde toch iets. Lahnstein per trein werd het, betaalbaar en na achteraf bleek prima. Kon ik ook eens zien waar de Lahn uitmondt in de Rijn.

Heen ging de reis per spoor naar Venlo, waar overgestapt werd voor Düsseldorf, zo was het plan. Leuk gesprek met Iraanse dame in drukke trein. Mensen zonder mondkapje werden door een boze conducteur in Kaldenkirchen uit de trein gezet.

In Mönchengladbach zag ik aan de andere kant van het perron een trein naar Koblenz. Het voordeel van de snellere IC tussen Düsseldorf en Keulen laten schieten en overgestapt in deze Regionalbahn.

In Koblenz aangekomen een neun euroticket gekocht en op een bankje gaan zitten naast een Duitse heer. De bus naar Oberlahnstein bleef wel erg lang weg. Verspätung? vroeg ik. Nee, de buschauffeurs staken, was het antwoord. Terug naar het station en een trein naar Niederlahnstein genomen. Dan was ik bijna in Oberlahnstein. Alleen wachtte me nog een voettocht naar het hoog in de heuvels gelegen hotel. Bij de VVV de raad gekregen een bepaald bospad te volgen. Steil omhoog ging het, over een zand/steentjes pad. En het was warm en de rugzak woog zwaar. Uiteindelijk zag ik het hotelcomplex te voorschijn komen.

De staking van de buschauffeurs zou de hele week duren, dus elke dag begon met een wandeling in de ochtend naar beneden en in de middag weer naar boven. Prachtig maar erg warm weer. Ik ontdekte de volgende dagen een alternatief voor het bospad. Pas op zaterdag reden de bussen weer.

In een bij het hotel gelegen restaurantje een redelijk maal verorberd.

De tweede dag begonnen met een voettocht naar de plaatselijke burcht. Mooie wandeling. Vanaf de burcht naar het station en de trein naar Koblenz genomen.

Door het centrum naar de Deutsches Eck gewandeld. Heerlijke omgeving daar met ontspannen mensen. De kabelbaan gelaten voor wat zij of hij was en gelopen langs de Rijn met mooie gebouwen aan de rechterzijde. De stad Koblenz is aardig maar niet meer dan dat. Druk autoverkeer.

Dat en de warmte maakten dat ik verlangde naar een wat prettigere omgeving. Die vond ik in Bad Ems, gelegen aan de Lahn. Prachtig, hier en daar zelfs bijna te mooi om waar te zijn. Een stuk gelopen aan beide zijden van de rivier. Voldaan weer naar station Niederlahnstein en vandaar via een Nettomarkt naar mijn logeeradres. Pommes oftewel patat met Bockwurst gegeten. Das war einmal, maar nooit meer, zo besloot ik.

De volgende dagen dineerde ik bij het ontbijt, dat uit een overvloedig buffet bestond. Ontbijten deed ik 's avonds met een perfect biologisch brood en drankje uit de supermarkt. Zo kan het ook.

Op donderdag na de gebruikelijke wandeling naar het station naar Frankfurt. Overweldigd door de omvang van het kopstation en later door de vele hoge gebouwen. Heel veel foto's gemaakt. Een van de atracties van de stad is een uitzichtplatform boven op een wolkenkrabber. De enorme rij mensen voor de kassa deed me besluiten af te zien van een bezoek. Die wachtrijen zag ik later wel vaker bij andere publiekstrekkers. Gelukkig ben ik geen museum- of stoeltjesliftliefhebber.

Een mooie wandeling gemaakt aan de hand van een reisgids. Hele dure winkels gezien van buiten. Ook een winkel van het merk van mijn zonnebril. Door de Fressgass en Zellstraat gelopen en via de Altstadt langs het Holocaustmonument. Daarna vanuit de uitgaanswijk Sachsenhausen langs de rivier de Main. Niet bezweken voor koel bier, maar gekozen voor cola zero en water.

Terug de S-bahn naar Wiesbaden genomen. Is eigenlijk gewoon een trein, helaas wel zonder toilet, maar ik moet ook altijd wat te zeiken hebben. Interessant gesprek met Octavianus, een Roemeense jongen met een driepoot. Hij had een schedel van carbon gekregen en liet me de foto's van voor de operatie zien. Ik verbaasde me erover dat hij toch, eenmaal in Mainz aangekomen, bier zou gaan drinken. Maar dat mocht bezweerde hij me. Alleen sterk alcoholische drank zou hem kunnen schaden.

De S-bahnreis voerde me langs Rüsselheim met de Opelfabrieken. In Wiesbaden de 'gewone' Regionalbahn genomen.

In het hotel de dag tevreden geëindigd met lauw Schlossbier van de supermarkt. Dat klinkt zieliger dan het is. Ik heb in mijn vakantie veel armoede op straat gezien. Mensen die slapen op een bank met hun hebben en houden in een winkelkarretje. Vergeleken daarbij leef ik als een prins.

Vrijdag Limburg aan de Lahn bezocht. Had vanaf de Autobahn al meerdere malen de dom gezien. Mooie pastelkleuren. Gelopen naar het centrum, dat niet zo groot is. Leuke oude straatjes en al gauw de weg naar de dom gevonden. Prachtig van buiten, mooi van binnen. Iets verder gelopen naar het Schloss en terug door oude straatjes en modernere wegen naar het station.

Het spoor voerde langs Nassau, bekend van de Oranjes. Een aardige dame van de VVV hielp me over mijn angst heen voor het beklimmen van de hellingen naar de Burg Nassau. Ik had ergere paden gevolgd. Redelijk moeiteloos bereikte ik het kasteel en beklom zelfs de toren. Mooi uitzicht. Op de binnenplaats was een verleidelijk terras. De waard bediende in een ridderkostuum compleet met hoofdbedekking. Moet heel warm zijn geweest. Dapper met alleen mijn flesje water weer naar benee, op naar het station.

In Niederlahnstein aangekomen aan een dame gevraagd of hier ook een supermarkt was. Die bleek er inderdaad te zijn aan de overzijde van de Lahn. En wat voor één! Nog nooit zo een grote binnen geweest. Een enorm aanbod aan levensmiddelen op twee etages, een apart gebouw voor dranken en grote parkeerplaatsen en dat in zo'n kleine plaats.

Zaterdag reden de bussen weer en aangenaam verrast met de bus vanuit het hotel naar Koblenz. Op naar Wiesbaden, dat redelijk ongeschonden uit de tweede wereldoorlog zou zijn gekomen. De Amerikanen hadden er hun hoofdkwartier, zo schijnt het.

Wiesbaden vond ik een niet heel erg spectaculaire stad. Wat rondgewandeld en de bus naar Biebrich ontdekt. Het station daar herinnerde ik me van de heenreis.

Biebrich bleek een echte ontdekking. Een prachtig slot langs de Rijn met daarachter een groot park. Heerlijke plek! Er was ook trouwerij aan de gang met een overdreven grote witte auto. Afwachten hoe lang dat huwelijk duurt.

Door het park lopend bereikte ik het station en zette tevreden koers naar Rüdesheim. Ik zou er toch langskomen, dus waarom niet even uitgestapt?

Rüdesheim is een soort Valkenburg aan de Geul. Heel veel eettentjes en souvenirzaken en een paar schilderachtige straatjes. En natuurlijk ook hier een kabelbaan of stoeltjeslift met een rij mensen voor de kassa. Leuk plaatsje maar niet bijzonder. Dat geldt m.i. ook voor Kaub, dat ik daarna bezocht. Een wandeling over een steile helling gemaakt om bij toeval weer een pad richting centrum te vinden. Zo hoort reizen ook te zijn. Nieuwe dingen ontdekken om de hersens te prikkelen. In Oberlahnstein nog wat rondgedwaald door een paar straatjes

Zondag Cochem en Boppard bekeken. Cochem ligt aan de Moezel. Dus weer een eindje treinen. Aardig toeristisch plaatsje met als trekker de Reichsburg een mooi kasteel, uiteraard zoals het hoort op een heuvel. Na een klimtocht over een goed begaanbaar pad boven een mooi uitzicht. Traditioneel niet deelgenomen aan de rondleiding door het kasteel. Beneden voor de etalage van een wapenhandel raadde een oudere Duitser me aan beslist Beilstein te bezoeken. Doen we nog een keer.

Er was tijd over dus terug naar Koblenz om Boppard te bezoeken. Dat ligt aan de westkant van de Rijn. Aardig plaatsje met boulevard met terrassen, maar niet spectaculair. Prima gratis openbare toiletten, dat wel. Een kleine verantwoorde en voedzame maaltijd tot me genomen en daarna met een bus terug naar Koblenz.

In Oberlahnstein was een carnavalesk gebeuren aan de gang. De bus vanuit Niederlahnstein meed daarom het centrum. Duitse bussen rijden op tijd. Ruim een kwartier met draaiende dieselmotor gewacht bij een halte buiten het centrum. Regels zijn er niet om vanaf te wijken. Keurig volk, maar dat had ik al eerder ontdekt toen ik op een trottoir een briefje zag met daarop Vorsicht! Hundehaufen. In Duitsland wordt voorts heel veel gerookt, meer dan in Nederland denk ik. Ook is bier op straat gewoner. Dat laatste vind ik niet zo erg. Op de laatste avond nog even door het park bij het Kurpark gedwaald.

Een leuke tijd gehad en dat vraagt om een vervolg, zeker zolang het neun euroticket nog verkrijgbaar is.