Leiden 20 en 21 september 2021

Gezicht op Leiden.

Twee dagen fietsen. Windrichting eerste dag was noordoost, dus wind mee naar Leiden. Daar was een slaapplek gevonden in een wat later bleek prachtig appartementscomplex in Zuidwest.

In de buurt van Muiderberg werd gewerkt aan de hoogspanningsleidingen. Spectaculair. Daarna onvermijdelijk eerst door Weesp om bij Driemond westelijk het riviertje de (of het) Gein te volgen. Later gevolgd door de Angstel en de Waver (of omgekeerd). Een handbediend kabelpontje gebruikt. Wilde eerst niet bewegen, maar ja, de kabel lag op de bodem en moest eerst strak gespannen zijn.

Langs de Ronde Hoep en via De Hoef, Ter Aar, Woubrugge in Koudekerk beland. Aldaar gekeken of een bekende van vroeger thuis was. Nee dus, nou ja dan moest het zo zijn. Troost gezocht in de plaatselijke kringloopwinkel en over de lage zijde van de Rijn doorgefietst naar Leiderdorp. De Doesbrug stond er nog, het café bleek verdwenen. Even gekeken in de hal van het huidige gemeentehuis en dan naar de plek waar het vroeger stond. Is nu een grasveld.

Even bijgesproken met een andere oudgediende. Na twee glazen water dan via de Lage Rijndijk Leiden binnengefietst en wat verkennende ronden afgelegd. Redelijk druk nog met toeristen hier en daar. De Langegracht blijft lelijk. Rond molen De Valk een kale vlakte. Via het Rapenburg langs de Groenhazengracht terug naar de Doezastraat en dan naar de Herenstraat.

Kreeg mijn overnachtingsadres al snel in het vizier. Maar het was nog wat te vroeg om daar aan te bellen. Gelukkig was er een Poolse supermarkt en een bankje in de zon. Mijn fietstas dreigde los te raken. Een touwtje van de Praxis bood uitkomst. Creatief toch?

In het appartement me vergaapt aan de luxe en ruimte binnen en het fantastische uitzicht naar buiten. Zelfs een complete tuin daar in de hoogte, waar ook spechten kwamen, zo hoorde ik van de heel aardige gastheer en -vrouw. We deelden een stukje van onze (Leidse) geschiedenis. Na al dat moois uitgebreid gedineerd met een heerlijke loempia en nog even een ommetje gemaakt langs de Schelpenkade en via de andere kant van het water terug. Heel studentikoze meisjes en blijkens de opschriften boven de deuren ook Minervanen. Ik merkte dat de spraak van deze jongeren niet bepaald straattaal was.

Een hip oud Volkswagenbusje met een wielklem gezien en daarna een binnenfietser betrapt. Sterk contrast met de aanpalende wijk Zuidwest.

Terug nog even genoten van het uitzicht over de verlichte stad. Hier kon je de seizoenen echt beleven. Onweersluchten en depressies moesten bijna tastbaar zijn.

De volgende dag weer begonnen met naar buiten staren. Mooi ontbijtje en een krantje. Wat moet een mens meer? De Singelroute doorgenomen met mijn vriendelijke en deskundige host.

4 kopjes koffie verder mijn ijzeren ros bestegen. Gekozen om toch weer via Koudekerk te gaan in de hoop op. Dit keer langs de hoge zijde. Tussen Koudekerk en Ter Aar dezelfde route als de vorige dag gevolgd. Weinig wind en prima fietsweer. Via Noorden en Woerdense Verlaat naar Breukelen. Het Amsterdam-Rijnkanaal over en links en rechts van de Vecht noordwaarts. Loenen en Vreeland en later langs Nigtevecht. Mooie omgeving met imposante woningen.

Weesp binnengereden en een verversing gekocht bij de Vomar. Gaan zitten aan de grote picknicktafel bij de spoorbrug en een oudere Almeerder uit Haven gesproken. Nadat deze gezellige babbelaar (u heeft zeker een kantoorbaan gehad?) vertrokken was, kwam een fietsend serieus echtpaar aanschuiven. Kreeg een beetje jeuk. Even een appeltje eten, zei de man en haalde uit een stuk zilverfolie de appel en een mesje. In gezelschap van zulke gezonde mensen houd ik het meestal niet zo lang uit.

Gauw weer op de fiets en via de boulevard van Muiderberg naar het Kromslootpark om daar even te kijken naar vogels die er niet waren, d.w.z. op een eenzame waterhoen na zag ik ze niet. Bij mijn huis aangekomen hoorde ik de badkamerverbouwers bij buren aan het werk. Heerlijk zo'n vrijstaand huis!

Foto's