Openluchtmuseum 30 augustus 2015

Grappige naam eigenlijk. Openlucht. Wat valt er nu aan openlucht te zien? Was hier jaren geleden wel eens geweest. In mijn herinnering een wat oubollig geheel, tegenwoordig zo dacht ik, gevuld met scootmobielers en dreinende kinderen, die verplicht met hun ouders of erger grootouders mee moesten. Die waren er ook, maar het publiek was gemêleerd. Van alles wat zullen we maar zeggen. Zo liep er bijvoorbeeld een bijna 60 jarige wat zuinig kijkende gemeenteambtenaar rond, maar ook een getatoeëerde jonge moeder met een onduidelijk beroep. Ik bedoel maar.

Dankzij een gulle geefster en de Bankgiroloterij hadden we vrij toegang mits we er voor een bepaalde datum naar toe gingen. Dus maar in de auto die mooie, maar warme en wat klamme zondag. Toch nog redelijk druk daar. Na het parkeren liepen we langs een draaiorgeltje, ik had medelijden met de draaier, je zal er maar de hele dag staan, naar binnen of liever naar buiten. In het oog sprongen de oude Amsterdamse huizen in de verte en de tramhalte.

Eerst maar een ritje. Er is een spoor van ongeveer 2 kilometer met iets van 6 of 7 haltes. Een jolige conducteur. Daarna het park te voet doorkruist. Alles wel gezien, dachten we. Leuk ! Ook binnen kunnen kijken in woonhuizen, boerderijen, molens, een kerk, bierbrouwerij, bakkerij en zo voorts. Dat alles in een prettig groen. De plaatjes hier onder zeggen meer dan woorden. Komt dat zien!

Arm Amsterdammertje!

Een ex Rotterdamse tram. Er was ook nog een moderner exemplaar. Men was zo verstandig in één richting te rijden.

De zon brak door en dan worden ook de kleuren wat warmer.

Hollands dus het landschap, al zou het gebouwtje links ook in België hebben kunnen staan.

Rechtsonder het Chinese restaurant uit de jaren 70 en ook nog wel later. Prettige eenvoud en veel voor weinig. We wilden niet begrijpen hoe dat laatste mogelijk was. Het moest ten koste gaan van ..... en ….. vul maar in.

Hierboven de consumptiefoto's van vandaag. Onduidelijk is me nog of de Exota echt verkocht werd.

Het traditionele Chinese restaurant is inmiddels bijna verdwenen, dan wel vervangen door de woks. Nasi, bami goreng, sate, neem ook nog een loempia mee was ooit een liedje.

Ook oude ambachten kregen aandacht, getuige de smid rechts.

Van Gend en Loos ken ik nog uit mijn jeugd. Grote grijze vrachtwagens bij goederenstations. Voorbij!

De postkoets links herbergde naast passagiers ook een installatie waarmee het rijden kon worden nagebootst. Ik heb het niet aan den lijve ondervonden.

Een kijkje onder de tram. Hierboven de bel en de hamel.

Deze Sik leidt thans een eenzaam bestaan. Een paar keer per jaar mag ie een paar meter naar voren en weer naar achteren.

In een van de grote boerderijen was een theatervoorstelling. De plattelander rechts vertelde het verhaal van stakende knechten en meiden in het noorden van het land. Degenen die niet meededen werden onderkruipers genoemd. Er was grote ongelijkheid in welstand. Grote herenboerderijen tegenover plaggenhutten zoals links te zien.

Hierboven een jaknikker, een woord dat ook bij sommige mensen past. Deze heeft bij Rotterdam dienst gedaan.

Het plaatje geheel rechts geeft een aardig straatbeeld weer.

In het museum, waarin een groot aantal vrijwilligers werkten, was naast ruimte voor planten, ook een brouwerij. Wel in een modern jasje. Begreep niet goed, wat de toegevoegde waarde was. Leuk was wel een veldje met hop. De bloemetjes van de vrouwelijke plant (midden onder in de glazen kom) geven het bier een bepaalde bitterheid.

Hoe heerlijk kan het leven zijn!

Rechts: opdat wij niet vergeten.

Kleine glaasjes, groot genoegen. Niet waar ik van houd. Ik bedoel het Bokbier, maar heb overigens een voorkeur voor groot.

Huisjes, links oorspronkelijk, rechts gemoderniseerd.

De jaren 60/70.

Toen was geluk nog heel gewoon.

De spullen hierboven stonden haaks op een muur. Je keek er dus van onder tegen aan. Een aardig effect.

Rechtsboven een rookstoel, mij bekend van vroeger. Ook het koektrommeltje links en de Fastogeiser rechts zijn vertrouwd.

Eigenlijk is het openluchtmuseum een park. Het doet vrijwel overal landelijk aan. Een echt stadsbeeld is slechts aanwezig in de vorm van het Amsterdamse straatje.

Het schaap links had in de gaten dat het lekkerste gras aan de andere kant van het gaas groeide. Omstanders dachten dat haar kop vast zat. Een lichte paniek was dan ook hun deel. Gelukkig trok het beest haar kop zelf terug om hem ergens anders weer in een opening in het gaas te steken. We naderen het eind van het bezoek. Rechts is nog een stukje te zien van de kasteelboerderij. Moe, maar redelijk voldaan op weg naar de uitgang. Heel slim was daar ook een winkel met allerlei souvenirs en heel belangrijk, uitrijkaarten voor de auto.