Osnabrück 4 mei 2022

In de botanische tuin.

Als je vroeg boekt, kun je vrij voordelig een behoorlijk eind weg met de trein. Een beetje avontuurlijk blijft het wel. Zo bleek in Zwolle aangekomen de NS-trein naar Hengelo niet te rijden. Reis geannuleerd vermelde de app doodleuk. Gelukkig vond ik een alternatief in de vorm van Blauwnet. Wel een stoptrein en via een andere route maar het doel Hengelo werd op tijd bereikt.

In Hengelo stonden comfortabele bussen klaar, omdat aan het spoor naar Rheine werd gewerkt. Mijn bus vertrok met aan boord slechts drie passagiers.

Vanaf Rheine in een heel lange trein met eindbestemming Berlijn naar Osnabrück. Een Nederlands gezin vader, moeder en vijf kinderen nestelden zich in mijn buurt. Eerst dacht ik: wat een voorbeeldige wel opgevoede kinderen. Ja, die kun je meenemen op een stedentrip. Maar al spoedig dienden zich ruzietjes aan. Ze liegt, zei een meisje. Dat zie ik aan haar ogen. Toen ik uitstapte op mijn eindbestemming werd er begonnen aan een spelletje Skipbo.

Osnabrück is zo'n typisch Duitse stad, zwaar gehavend in de tweede wereldoorlog. Deels met succes herbouwd, deels lelijk geworden. Een lange winkelstraat leidde naar het oude centrum. Niet alleen in het OV maar ook in sommige winkels houden Duitsers de mondkapjes nog in ere. Aardige stad, maar niet bijzonder mooi, vond ik.

Gelukkig was er een eind buiten de stad de universiteit met een prachtige botanische tuin. Hier een heerlijk uurtje prettig wandelend doorgebracht.

Eerder dan van plan de stad verlaten. Een behulpzame dame achter het DB loket zette me op het goede spoor. Onderweg genoten van het mooie Duitse landschap. Nog even kort gekeken in Münster en dan naar Gronau om daar over te stappen voor Enschede.

Te laat thuis om de vlag halfstok te hangen, maar leuke dag geweest.