Passiflorahoeve 11 juli 2015


Eigenlijk wilden we naar Antwerpen. Maar ja, te moe, te warm, te ver, te …...... Eigenlijk wel typisch Veluweweer, één keer per jaar minstens moeten we daar heen. En toen viel het oog op de Passiflorahoeve, een zorgboerderij in Harskamp. Bloemen, maar vooral vlinders. Dit schuurtje stond er ook. De 'hoeve' bestaat uit een woonhuis met enige bijgebouwen, voornamelijk 'kas'achtig van aard in een prettige groene omgeving.







Ook is er een veld ingezaaid met onder andere korenbloemen. Deed me denken aan het lied van de zusjes De Roo. Veel vlinders dus en deskundige uitleg. Sommige worden in pop- of eivorm geïmporteerd uit verre landen. Andere zijn inheems en worden ter plaatse gekweekt. Weet niet of je dat zo kunt zeggen, maar fokken is ook zo'n raar woord in dit vlinderverband.

Waardplanten, zo leerden we, worden de planten genoemd, die voedsel geven.








Hele grote, die maar niet willen poseren.









Het geheel straalt rust uit. Weldadige rust. Wie dat wil, kan een vlinderfilm bekijken in een zaaltje waar ook het orgel links staat. We zijn tenslotte op de Veluwe, niet waar? Op de foto uiterst links een toerist, waarschijnlijk uit Duitsland aan de pet te zien.



U boft als u van vlinders houdt. Maar ach, wie vindt ze nu niet prachtig? Schijnbaar moeiteloos dwarrelen ze rond, onhoorbaar, sommige met prachtige kleuren, andere in meer bescheiden tinten. Hieronder de poppen.











Bloemen ook dus. En taart natuurlijk!




De taart hiernaast staat op een toepasselijk tafellaken.












(klik 2x op foto voor vergroting)





Links de Veluwe dus. Rechts een vogeltje (een Kwikstaart?) op het zandkasteel. De Passiflorahoeve vonden we een cadeautje. Zo veel moois, zo dichtbij. Tevreden vertrokken we dan ook. Daarna de fout gemaakt nog even naar Otterlo en Hoenderloo te rijden, want dat was nu dichtbij. En dat valt dan weer een beetje tegen. De streekmarkt in Otterlo leek slechts uit één kraam te bestaan. En de bakker in Hoenderloo was nog meer restaurant geworden dan bij ons vorige bezoek. Maar wel op zondag geopend. Dat dan weer wel, om een populaire zegswijze van heden ten dage weer te gebruiken.








Einde van dit verhaal.

Terug naar Reizen