Ravenstein 26 juni 2018
De vliegenier.
Een NS-wandeling deze keer. Ravenstein leek me een leuke naam voor een dorp in een roman. Het geheim van Ravenstein of zoiets. 16 km en de vraag of ik dat nog aankon. Wat dat laatste betrof, het lukte vrijwel moeiteloos en dat stemde me, samen met het mooie weer en het weelderige zomerse groen, blij.
Het station Den Bosch (klinkt toch beter dan 's-Hertogenbosch) heeft nog volop trekken van het verleden. In de prachtige nieuwe sprinter met onder meer usb aansluitingen voor laptops en een wc) zag ik tot mijn verrassing een Belgische krant, de socialistische gazet De Morgen van vandaag liggen. Toeval?
In Ravenstein aangekomen, was het even zoeken naar het begin van de route. Uiteindelijk maar de borden naar Deursen-Dennenburg gevolgd. Mooie Brabantse huizen gezien, waar rust vanuit ging. Onderweg veel aardappel- en maisvelden en een heer die een modelvliegtuigje bestuurde. Voor wie goed kijkt is het luchtvaartuig nog net te zien.
Vanuit de trein had ik de zendtoren al ontdekt en de wandeling leek lange tijd hier om heen te draaien. Maar nadat ik een pad door woest gebied had vermeden en in plaats daarvan een geasfalteerde weg nam, kwamen de glooiingen van de Maasoever in zicht. Lange tijd parallel aan de rivier gelopen, af en toe gepasseerd door geëlektrificeerde fietsen, waarop stellen van middelbare leeftijd en ouder. Met een voetveer was het plaatsje Batenburg te bereiken, maar ach, dat komt nog wel een keer.
Ernstiger was dat niet door het land pal langs de rivier kon worden gelopen, wegens de aanwezigheid van een stier. En nog ernstiger dat het Bierhuis tegenover de weg naar het veer uitgerekend op dinsdag was gesloten. Dat gold trouwens ook voor de stadsbrouwerij in de molen van Ravenstein. Gelukkig had ik voldoende water bij me. Helaas geen pet, jammer want soms is het zaak het hoofd koel te houden.
Ravenstein is een aardig plaatsje, maar ook niet meer dan dat. Paar leuke straatjes in het centrum en hier en daar de resten van een vestingstadje. En dat op een kilometer lopen van het station, waar iemand mij verzocht een vragenformulier in te vullen met onder meer wat ik miste op het station. Een trein, zo viel me te binnen.
Via Arnhem terug, waar mensen lange tijd stonden te wachten voor een trein waarvan de deuren maar niet open gingen. Vanaf een betonblok zag ik toe met een versnapering in de hand.
Mooie dag geweest.
Foto's |
|