Sauerland 29 juli tot en met 2 augustus 2017

Lucht en ruimte ..........

Nog geen week van te voren geboekt. Dit kleine Gasthaus in Hallenberg-Liesen. Voor die prijs konden we het niet laten. Halfpension ook nog.

Vertrokken met regen. Het deed het ergste vrezen. Maar gaandeweg werd het droog en begon de zon zelfs te voorschijn te komen.

In Sauerland aangekomen, de vorige keer lag er nog sneeuw, gestopt in Arnsberg. Leuk gewandeld naar de ruïnes van een oud kasteel. En de plaatselijke kringloopwinkel bezocht. We hebben immers nooit genoeg. Gevallen voor een ingelijst plaatje van een kerk in vermoedelijk Oostenrijk of ..... ? Daarbij gratis 3 glazen, dat kwam goed van pas, ons huis is alle lange tijd glaswerkloos, en twee borden.

Voldaan op weg naar naar het hotel. Bijna direct goed gereden. Daar hoefden we niet eens onze naam te noemen. 4 nachten, toch? werd er gevraagd en de kamersleutel werd overhandigd door een oudere man. De oude moeder zat in de lounge stil te wezen met bier voor zich.

In Liesen bleek een schuttersfeest te worden gehouden tot en met maandag. Mannen in uniformen stroomden door de Dorfstrasse. Het bleek leden van de schuttersvereniging te betreffen en muzikanten. De brandweer was ook paraat om de straat af te sluiten. Festzug stond op de auto. Zo omstreeks 18 uur was er een formele openingsceremonie, waarbij enkele mannen sabels opheven en er een korte toespraak werd gehouden.

De reizigster in het gezelschap keek niet alleen om zich heen, maar ook naar beneen. Daardoor vond ze twee opmerkelijke zaken te weten een Ansichtkart, klaar om verzonden te worden, en een medaille van een Königspaar van de Schützenverein. De eerste werd alsnog gepost en de tweede gegeven aan een Hauptman van de Verein.

In het dorpje was niets te krijgen. Geen enkele winkel. Gelukkig was er een banaan en Tuc om de periode tot het avondeten te overbruggen. Het diner was eenvoudig maar goed. Na nog even langs het verenigingsgebouw van de schutterij te zijn gelopen met de voldane glimlach op de lippen naar bed.

Na het ontbijt gaan wandelen, de bergen in of de heuvels op. De hoogtes variëren van 450 tot 550 meter. Gekozen werd voor rondwandeling L3 van 8 km. Prachtig weer en na een flinke stijging langs de Liese weer teruggelopen. Geen hond gezien, wel 2 roofvogels en een enkele fietser.

Voor het hotel was merkbaar dat er iets te gebeuren stond. Er stond een bestelauto van waaruit ijs werd verkocht en er waren meer, meest geüniformeerde mensen op de been dan gebruikelijk. Twee muziekkorpsen kwamen aan gemarcheerd. De voorzitter van de Schützenverein hield een kort openingswoord, waarna de stoet het dorp introk, achtervolgd door de brandweerauto. Het doel was een huis waar kennelijk het nieuwe koningspaar werd afgehaald. Er kwamen overigens wel 10 paren naar buiten.

De optocht ging verder naar een monument voor gevallenen, waar een krans werd gelegd om tot slot terug te keren naar ons Gasthaus. Na weer een toespraak ging hiervandaan ieder weer zijn of haar weegs.

De reizigers brachten de tijd tot het diner door op het niet echt betrouwbare balkon.

's Avonds nog even langs het verenigingsgebouw, waar het er Duits aan toeging met drinkende mensen aan lange tafels. Het viel de ene reiziger wel op dat er geen halve liters bier te zien waren. Maat dat mocht de pret niet drukken, iedereen van groot tot klein dronk een kleiner glas of fles, af en toe begeleid door de klanken van een heimatachtig orkest.

Brilon zou een aardig plaatsje zijn. Dus de volgende dag er heen, na even de voorbereidingen voor het vogelschieten te hebben gadegeslagen. Brilon was ook aardig,maar niet meer dan dat. Belangrijk was dat er een Bonita was. En er werd zo waar een Märklinwinkel ontdekt. Deze modeltreinfabrikant is de enige waarvan de spullen nog in Europa worden gemaakt. De rest komt uit China, zo werd ons verteld.

Prachtig weer weer, overigens. Een bezoek aan Winterberg leek daarom onontkoombaar. Eigenlijk is deze plaats een aaneenschakeling van kleding- en schoenwinkels, afgewisseld met eettenten. Een reiziger raakte hierdoor wat gedeprimeerd. Gelukkig werd hierna de Kahler Asten bezocht. Heerlijk panorama en ideaal om te wandelen. Na een klein halfuurtje op mooie houten stoel in de zon met uitzicht op beboomde vlakten, ging het weer beter met het geestelijk welzijn.

Op de terugweg naar het hotel werd een supermarkt aangedaan. Hier verkocht men geen bier, oh wonder en dat in Duitsland. Voor bier werd verwezen naar een Getränkehalle verderop. Een mens maakt van alles mee.......

In het dorp was nog niets te bespeuren van het defilé dat om 17 uur zou beginnen. Langzamerhand echter druppelden er wat petten de straat op en werd het toch gezellig. Vanaf het balkon en later vanaf straat konden we alles prima volgen. Het geheel bood ondanks de vooraf ingenomen drank toch een plechtige, serieuze indruk. Er werden bevelen gegeven aan de troep (Augen nach vorne, was er een van) en er was sprake van een protocol dat nauwkeurig gevolgd werd. De koningsparen waren weer present,evenals twee muziekkorpsen. Er klonk geen enkele wanklank, ook niet 's nachts toen ver na twaalven de petten zingend huiswaarts keerden.

Het diner die avond bestond uit onder meer rijst met kip en kerrie. 's Morgens was een glutenvrije mevrouw verteld dat er vis zou zijn. Eerder was er ook al een menuverandering toen i.p.v. Zwiebelnsteak er een varkenslapje kwam opdagen. Allemaal dingen die de reizigers thuis nooit aten, ook omdat er regelmatig berichten opduiken over afschuwelijke gebeurtenissen in varkensstallen.

De nacht van maandag op dinsdag werd gevuld met onweer en vrolijk gebral van late feestgangers. Wolken en regen verdreven overdag de zon. Niettemin toch op pad. Naar Schmallenberg via een alternatieve binnendoorroute. Het Rathaus bezocht voor het toilet. Opschriften in het Arabisch over hoe de handen te wassen. Het stadje kent een rechthoek met wat winkels, weer voornamelijk kleding- en schoenenzaken. De rechthoek in de regen afgelegd en bij de Stadthalle de droge Lidl bezocht.

Weer buiten scheen de zon. Daarom toch nog even terug gegaan naar de KA. We waren de enige parkeerder. In de bergen hingen hier en daar flarden nevel en wolken. Mooi.

De weersverbetering gaf moed om terug in Liesen de L2 wandeling te lopen. Slechts 5 km maar wel met wel stijgen en dalen. Twee reeën gezien en in een wespennest getrapt en dus gestoken.

In het Gasthaus op het balkon gezeten met brood, kaas en stukjes komkommer. En wijn en bier natuurlijk. Het werd 18.30 uur en dus tijd om te dineren. Het achtergrondgeluid bestond uit een doorlopende monoloog van een landgenoot. Ongelooflijk waar hij de inspiratie vandaan haalde. Gelukkig was er achter in de zaal nog een ander tafeltje vrij, waar we al spoedig door onze al ietwat bejaarde ober werden gevraagd wat we wilden drinken. De eerder aangehaalde vis verscheen op tafel naast de pommes frites en het bordje met rauwkost. Dit voorafgegaan door een kopje champignonsoep en gevolgd door een puddinkje.

Ons Gasthaus was via Reisvogel goedkoop, maar zeker niet slecht. Het was er schoon en hoewel hier en daar gedateerd, hadden de kamers een prima douche/wc, wifi en tv. Het balkon daarentegen leek bouwvallig te zijn. Maar we waren niet van plan om er met vijftien man op te gaan hossen, dus wat was het probleem?

In Liesen waren prachtige woonhuizen en enkele hotel pensions te vinden. Verder niets. Om te wandelen lag het echter ideaal.

De dag van de terugreis op tijd beneden voor ontbijt. Zwei Kafee? Nein, ein Kaffee und ein Tee bitte. Niet lang na ons arriveerden de alleenreizende man en de alleenreizende man met zoon. De stilte was verbroken. De drankjes afgerekend en na de Aldi, vertrokken richting Winterberg, een inmiddels bekende route met twee keer wegwerkzaamheden. Besloten van Winterberg naar Meschede te gaan. Bleek een prachtige weg.

Voorbij Arnsberg op de Autobahn terecht gekomen. De wc bij parkeerplaats bleek net te worden schoongemaakt. Dit terwijl er sprake was van hoge nood.

Door het Ruhrgebied richting Oberhausen en vlak bij de grens bij Isselburg afgeslagen. Een saai stadje met als enig lichtpunt een Nettomarkt. Erger kan toch niet? Geen goedkope benzinepomp meer getroffen en al gauw in Nederland beland richting Doetinchem door een aanvankelijk mooi landschap, dat later ernstig beschadigd bleek door nieuwe hoogspanningsmasten.

Rond 15.15 uur weer thuis, wat vermoeid door het autorijden maar heel...........