Sittard 11 t/m 13 september 2015

Naar Zitterd oftewel Sittard. Toch nog onverwacht. Kwam door een onverwacht vrijzijn van een van de deelnemers. Iets met een elfjarig elkaar kennen. Vrijdagochtend na de spits vertrokken per auto.

Bedacht onderweg dat eerst naar Aken ook wel leuk zou zijn. Kon auto redelijk snel parkeren vlakbij de binnenstad. Kleine wandeling gemaakt. Natuurlijk de Dom en de Elisenbrunnen gezien. De dom ook van binnen en onder de indruk. Winkels niet overgeslagen natuurlijk en aan het begin van de middag naar Sittard.

Groots en modern complex met voetbalstadion, hotel en nog zo veel meer aan de rand van de stad. In 25 minuten gelopen van het hotel naar het centrum en daar rondgewandeld. Mooi stadsplein met terrassen. Beland bij een Grieks restaurant en dat viel niet tegen. Moe maar voldaan terug naar het hotel. Daar ontdekt dat om 20 uur de wedstrijd Fortuna Sittard-FC Dordrecht begon. Zo waar kaartjes gekocht en naar binnen. Niets voor ons, maar soms is het onverwachte het leukste in het leven. Zo ook dit.

De Markt....

waar net getrouwd was..een hart werd uitgeknipt...

...en dan wordt er gedronken.

Vlakbij was een treinenwinkel, hoe toevallig!

Fantastische etalages met de mooiste broden en zo waar een blauwe lucht. Onder: Naast trouwen moet er al vroeg gestudeerd worden en daar hoort wandelen met de klas bij.

De trouweend had een Nederlands kenteken. Niet dat dat iets zegt, maar toch.

Rechts is te zien dat de herfst nabij is. De oktoberfeesten worden ook in Nederland populair.

Zo'n koe ziet alles......

…..en heeft geen fototoestel nodig.

Streusselecke heet dit.

Opgravingen ook achter de Elinenbrunnen.

En een roker.

Wat kan het me ook schelen!

Dit ben ik niet.

Ik kon niet kiezen, daarom ook de foto hiernaast.

Schijnheiligen, want van steen, ook de harten.

Aken wordt toch wel erg gedomineerd door de dom. Van buiten imponerend en van binnen ook. Tegen betaling van een euro mocht je foto's maken en kreeg je een bandje om het draagkoord van je toestel.

Hiernaast het bewijs dat het allemaal niet zo ver is.

Onder voor de verandering weer eens een jongetje dat voor fontein speelt.

Een wandeling door een stad kent vele verleidingen. Zo ook de winkel hiernaast, waar de verlichting werd bewonderd en we weg gingen met een voor mijn doen vrij prijzige lamp, die op dit moment nog in de doos zit. Dat laatste zou vroeger onvoorstelbaar zijn geweest. Thuis gelijk uitpakken. Ach ja, de leeftijd.

Rechts terug in het hotel het uitzicht op velden met onbekende gewassen.

Toch wel leuk zo'n tv aan het voeteneind.

Bijna niet echt zou je zeggen, maar het was niet anders. Rechts het welkomstdrankje van de reizigster. De fotograaf nam natuurlijk keurig een kopje thee,

Toon heeft in Sittard gewoond.

Geen woorden nodig in Sittard.

Passen bij C&A.

Herfst dus, maar te zwaar om mee te nemen.

Ook Zitterd heeft een leuk marktplein...

...met terrassen...

..en motorrijders en een blauwe lucht.

Rechts het huis van Toon. De man op de foto kan Toon niet zijn. En als je dan niet weg gaat, kom je op de foto.

Onder een impressie van het bezoek aan een Grieks restaurant. De ouzo werd deze keer niet in rekening gebracht. Het bier helaas wel.

Onder is te zien dat ook in Sittard aan het Oktoberfest met bijbehorende dracht wordt gedaan.

Zo zag het er vroeger uit.

Nadat het onderstaande was verorberd, moest er een klein halfuurtje worden gewandeld naar de herberg.

We kwamen langs dit links en dat boven.

Wat zou deze bus in de buurt van het voetbalstadion te zoeken hebben?

De achterkant van een tribune.

Na enig beraad 'spontaan' een kaartje gekocht en plaats genomen tussen de hooligans.

De verbindingsbrug tussen stadion met hotelkamers en de rest van het complex was natuurlijk in het echt mooi horizontaal. De fotograaf nam de kans waar om zich een artistieke vrijheid te veroorloven. Rechts de gang naar de hotelkamers.

De bal is scherp, de actie wazig, de foto goed.

Helaas!

Deze mevrouw werd ook niet vrolijk van de uitslag.

Eén van de eerste gebouwen die me opviel.

Na een redelijk lange nacht de tweede dag begonnen met fitness. Zaal alleen voor één lid van het reisgezelschap. Na de douche weer herboren en zo als gebruikelijk bij het ontbijt veel te veel van alles. Zo veel dat pas 's avonds weer gegeten werd. Wat nu te doen? Eigenlijk zou een Euregio kaart worden gekocht om per trein en bus Limburg en omstreken te verkennen.

Op de WC op het idee gekomen om naar Clervaux te gaan. Ligt in noorden van Luxemburg en zonder overdreven lange reistijd te bereiken met de auto. Het weer was nog steeds redelijk. Droog en niet te warm/koud. De tocht verliep dan ook voorspoedig. In Clervaux geprobeerd herinneringen aan vroeger te vinden. De hotels waren er nog, althans in naam, maar de glans en glorie die ik in gedachten het plaatsje altijd had toegedicht, vonden we niet. Oké, een aardig kasteeltje en de abdij boven op een heuvel. En een winkelstraatje. De meeste neringhouders hielden hun zaken rond de middag echter gesloten. Met twee broden autowaarts gekeerd.

De terugtocht moest langs een andere route. Dat is toch leuker? Het was begonnen te regenen en wat donkerder geworden. Zonder wegenkaart getracht Aken te vinden. Over eindeloze wegen in slechte staat gereden door bossen en langs verlaten akkers en dorpjes zonder goed te weten waar we ons bevonden. Dat duurde zo een uur. Uiteindelijk herinner ik me via Bullingen naar St Vith, alwaar een bordje met Eupen ontdekt. Van daaruit is Vaals, dus Limburg, niet ver. Op de tast verder gereden, want Eupen stond plotseling nergens meer vermeld. Toch daar geraakt en via de autosnelweg in Heerlen beland.

Sittard bereikt zonder kleerscheuren en even genoten van de douche en de televisie aan het voeteneind van het bed. In het hotel genoten van het eindeloos genietendiner of iets dergelijks. Was inderdaad voortreffelijk, hadden eerst nog even getwijfeld, het gastenboek gezien hebbend. Geen spijt en aardige Belgische, bijna tafelgenoten, zodat de avond voorbij vloog en het wachten op de 'gerechtjes', zoals de bediening ze noemde, goed te doen was. De afstand kon echter niet geheel overbrugd worden, er bleef een smal niemandsland tussen beide tafeltjes.

De toren van de abdij leek veel minder groots dan toen...

In het winkelstraatje klonk muziek, waar de klanten zich niet aan konden onttrekken. Vreselijk vind ik dat.

Een ouderwetse etalage met portable radiootjes. Ook op zaterdag tussen de middag gesloten.

Letzeburgs

Het kasteel

Niet de kasteelheer dus, maar een uitgeputte toerist.

In het riviertje zwommen echte vissen.

Op het kasteelplein stond allerlei oud oorlogstuig. Zie het plaatje linksonder. De koe en de geestverschijning zijn kunstwerken.

Zicht vanaf het kasteel met de terrassen met bejaarde, ik bedoel bedaarde reizigers.

Bloemen spreken altijd voor zich.

Op een klein stationnetje....

Helaas geen rijdend materiaal te bekennen.

Eindeloze wegen in slechte staat door verlaten gebied.

Waar zijn we?

Delhaize bekeken in St. Vith.

Broodnodig.

Bij terugkomst in het hotel was er een wedstrijd in de sporthal.

Leuke verlichting in het restaurant.

En glazen..............

Altijd goed als je in de keuken mag kijken.

Paella

Chocoladefeest

IJzig

En toen was het zondag. Terug naar huis. De dag weer begonnen met fitness. Geen overbodige luxe, twee kilo zwaarder huiswaarts gegaan dan aangekomen (leuk woord in dit verband!). Er was voorts een karretje nodig voor alle bagage. Via een deels andere route, Helmond en Veghel, naar Den Bosch. Nooit meer doen dus. Bijna eindeloos traject langs de Zuid-Willemsvaart. Nog kort een rommelmarkt bezocht en weer met beide benen op de grond na de luxe verwennerij in het hotel. De geur van vette hamburgers hielp om voorlopig dergelijke manifestaties te mijden. Toch wel moe onze thuishaven bereikt. Drie mooie dagen met veel afwisseling waren ons deel.

Het laatste ontbijt...snif......

Zo mooi!

En rustiek dit stilleven.

Rechts het karretje waar alle bagage op paste.

Onderweg in Helmond bij de cacaofabriek.

En thuis druiven..

…..en appels. Welk een rijkdom!