Spakenburg 10 maart 2022

Hoe het een beetje lente wordt.

Donkere tijden, oorlog en corona, maar de temperatuur stijgt en het wordt hoog tijd om er weer even uit te gaan. Op de fiets in plaats van met de auto (scheelde ca. 8 euro aan benzinegeld en zorgde voor broodnodige beweging) naar Spakenburg om een gebruikt chromebook op te halen.

Heen over de Stichtse brug, waar ik in de verte op een opgespoten zandvlakte reeën zag. Arme beesten. Hun leefgebied wordt door oprukkende bedrijfsterreinen steeds kleiner.

Dan door naar Eemnes om vandaar door een uitgestrekt weidegebeid een 5 km lange weg te volgen naar de pont bij Eemsdijk. Dit is de enige mogelijkheid om bij Spakenburg te komen als je niet een heel eind om wilt rijden. Bij de pont gekomen bleek deze uit de vaart. Dat zou aangegeven staan bij Eemnes. Niet dus. Gelukkig hoorde ik dat ik over een kwartier naar de overkant mee kon.

Na het ophalen van het apparaat (de verkoper ging verhuizen en behoorde tot de‘blauwen’, sv Spakenburg dus en niet IJsselmeervogels),

nog even in het centrum gekeken en langs de dijk door naar de brug bij Nijkerk om via de Slingerweg naar Almere te gaan. De nieuwe fietsbrug over de Waterlandseweg was nog steeds niet toegankelijk. Via een opening in het hekwerk even geprobeerd er toch over te gaan, maar een hek even verder versperde alsnog de doorgang.

Na even gezwaaid te hebben naar de beveiligingscamera via de Vogelweg en langs de Hoge Vaart huiswaarts gekeerd.